Teyze Olamamak

Beni affet bir tanecik kuzum ;
Teyze olmayı bilemedim ...
Tüm ailemden , sevdiklerimden birer parça taşıyan sana ;
Teyze gibi teyze olmayı beceremedim ...
Ben teyzesiyim diye göğsümü gerdire gerdire gezmeyi ...
Türlü şirinlikler yaparak eğlenmeyi ...
Sadece şımartmanın güzelliğini yaşamayı ...
Fotoğraf karelerinde kahkahalar atmayı ...
Seninle gezmeyi , tozmayı ...
Öpüp koklamayı ...

Sarmalayıp saklanan dişin

....
Teyze , sadece teyze olmayı beceremedim ...
Altın buklen benim minnak kardeşim ve ben ...
Beceremedik ...
Bilemedik ...
En az o da benim gibi bir teyze oldu ...
Ben teyzeliğine şahidim ki ; fazlası vardır eksiği yoktur ...

Teyzelerin biz sandık ki ;
Teyze olmak ....
O kocaman kara gözlerin açılmasıyla gün doğuyor ...
Ağzından çıkan günaydın ile yaşam başlıyor ...

Bir tanecik kuzum ;
"  Düdüko "  diye seslendiğinde ,
Düdüko'nun bana ilk seslenişin olduğunu ....
Okula geldiğimde resim öğretmeninin Ecenur'un ' Zürmüt teyzesi siz misiniz ...? ' demesiyle ,
"  Zürmüt  " ile yeni bir ada kavuştuğumu ...
Geç anladım ...

Arda'nın mutfağını seyredip Karadeniz pidesi yaptığın bir ramazan akşamı ; undaki el izin ... Bu arada piden şahane olmuştu ve Arda abin de instagramdan beğenmişti . Nasıl da sevinmiştin ....

Okulda alınan ayak izi .... Hala oda kapında asılı ....

Koyniş koyniş diyerek uzattığım bir kolumun üzerinde uyurken boynun tutulacak , canın acıyacak ...
Minik bacaklar arasında hapsedilmiş bir bacağımı çözersem , huzurla uyuyan soluğun değişecek ...
Odamdaki tuvalete kalkarsam , kapıyı kapatırsam yine o kocaman gözler ağlak ve kızgın vaziyette uyanıp bana bakacak ...
Terleyen saçlarını kurutmaya çalışsam , pijamanı çıkarsam uykun kaçacak ....
Ya tuvaletin gelir , susarsan ya da uykunda korkarsan da ben duyamazsam ....
Uyku numaraları yaparak senden gelen öpücüğü beklerken acemi adımlarını hissedemez ve ya gözlerimi açar da senin sürprizini bozarsam ...
Peki ya koşarak yatağa atlayıp yorganın ve yastığın en altındaki ben , senin sevgi gösterine karşılık veremeden nefessiz kalırsam , oyunun tatsızlaşırsa ...
.....
Sayamayacağım kadar çok evham yapmanın teyze olmanın getirileri olduğunu sandım işte ....

Derler ki ; teyzeler doğuştan sır saklamaya meyilli olandır ;
Düzen meraklısı , huysuz benim kıymetli odamın Cüceler Ülkesi Sırlar Odası olarak adlandırılıp başkanının da bir tanecik kuzu olması ondandır ...

Belki de ondan doğan farklı bir sevgimiz var sandım , sandık ....
Her anına dikkat ederek ; susmanda , ses tonunda , bakışında , hareketlerinde anlam aradık ;
Yakaladıkça bir şeyler ;  " Konuşalım mı ?  " diyerek baş başa konuştuk ....
Yaptığın yanlışları , yanlışlarımızı ...
Yaptığın ses yükseltmelerini , yükseltmelerimizi ...
Konuştuk , çözdük ....
Karşılıklı birbirimizden özür diledik ...
Sarıldık , güldük , ağladık ...
Her seferinde  " Ne kadar çok sevildiğini biliyor musun ..? "  dedim ve  sen hep " Evet  " dedin ...
"Sana bu tarz davranmaktan hoşlanmıyoruz , üzülüyoruz ama mecbur kalıyoruz . Niye bizi bu duruma sokuyorsun , sana bağırmak istemiyoruz ? Bizi sevmiyor musun ? "
Aldığım her cevapta bambaşka güzel yürekli bir çocukla karşılaştım ...
" Beni sevdiğinizi biliyorum ama daha çok sevin istiyorum ... " bunlardan biriydi ...
Hatta bir gün ;  " Bana kıyamazsınız , biliyorum ki ..."  demiştin ...
İlkokul öğretmenin ; bu kadar prenses gibi davranılan ve şımarmayan çocuk ilk kez görüyorum demişti .... Gerçekten de her zaman güzel kalpli , iyi huylu evimizin nuru oldun ...
 " Ben ikizler burcuyum ya ondan değişkenim .... Bazen kendime hakim olamıyorum , çift karakter var ... Kötü davranabiliyorum ... "  dediğin an ağlasak mı gülsek mi bilemedik ....

Teyzelerin biz sandık ki ;
Teyze olmak ....
Her anını yakalamak , paylaşmak ,hafızada tutmak ...
Seninle ilgi her şeyin kaydını tutmak ...
Minicik dişini saklamak ;
Diş çekilirken canın acıyor diye ; içimin acımasını sana bambaşka şekilde ifade etmek ve çaktırmadan kahkaha atarak videoya almak ....
İlk harflerini yazarken izlemek ..
İlk okuma yapmalarının ses kaydını almak ...
Hatırladıkça ve dinledikçe buruk bir tebessümle gözümdeki yaşı silmek ...

Hepsi senin becerilerin ....

Bir sürü hazırladığın yeni yıl kartları , çizdiğin resimler de saklı ....

Ailedeki her birey için ayrı öpme koklama noktaların vardı ....
Benim için gıdıktan öpmenin mutluluğunun tarifi imkansızdı ....
Bir de küs olma ya da küs gibi görünme hallerimiz vardı ki ;
Kendimizce birbirimizi kışkırtma oyunları ile dolu .....

Beraber yaşadığımız , biriktirdiğimiz anıları düşünmenin ve kah gülmenin kah ağlamanın teyzeliğin bir parçası olduğunu sandım ...
Aklıma şu an ilk gelen özel anılardan bir kaçı ;
Cüceler Ülkesi Sırlar Odası özel kartlarını , partilerini ...
Yatağında bırak yemek yemeyi , pijama dışında kıyafetle oturmaya kalkana dünyayı dar eden benim ; yatakta sinema partileri vermemi ... Hatta bu partinin kuzunun yiyeceği adet konusunda anlaşarak hazırlanan cips kaseleriyle olmasını ... Yeri geldi meyve tabaklarıyla oldu o ayrı ...
Her sinema partisi öncesi özenle dolana dolana aradığım filmler ...
Partilerden birinden kısa bir kesit eklersem ;
' Mumlar eşliğinde  Madagaskar seyredilirken yatakta bir yandan da yuvarlanan kuzunun bir şeyler anlatmaya başlaması .. Ki o yaş grubunun cinsiyet sorgulaması dönemindeyiz ... Konuşmaların arasında pipi kelimesi geçiyor ... Bende tık yok duymadım ki duymadım ki moduyla büyük bir ciddiyetle izliyorum Madagaskar'ı ... Yuvarlanıyor bana doğru ; koca gözlerini açıyor ve ok kirpiklerini kırpıştırıyor ; 
" Teyzeciğim pipi dedim ... Farkında mısın ? Duymuyor musun ?  " 
Ben dikkatimi bozmamaya çalışarak ; 
" Bana ne o senin kendi ayıbın ... Diyorsan de ... Hepimiz sokaklarda çıplak çıplak dolaşsak çok mu güzel ya da komik .... ? Özel bölgeler kişiye özeldir ... Sen de böyle konuşuyorsun diye sana gülsünler , bana ne ki ...  " 
Bir daha pipi lafı boş yere söylenmedi ... Oysa ailece bugüne kadar anlatmak için ne çok çabalamıştık .... '
Gördüklerine özenerek makyaj yapmayı isteyen kuzuya ' makyaj partisi ' vererek ; istediği takılarımı takmasına izin vermenin , bebek cildinin güzelliğini , makyaj yapanların bizler gibi hatalarını kapatmaya çalışanlar olduğunu vs anlatarak yüzünde o makyajı sadece fotoğraf çekimi anı kadar bırakarak güle oynaya yıkamanın mutluluğunu da unutmadım ...
Hatırladıklarım arasında ;
Çekmecemdeki , dolabımdaki , odamdaki her şeyin yerini benden sonra bilen ilk ve tek kişi olması...
İç çamaşır çekmecelerinin bile yerlerinin bilinip ; ben banyodayken odada bitiverip bu renk bikini ile bu renk bikinini giyebilirsin diyerek yatağıma iç çamaşırlarımın çıkarılmasını ...
Cüceler Ülkesi Sırlar Odası Başkanı olarak odama başkasını almayıp , önlerinde set olduğunu ...
Ana okulundan çıkıp kapıda servisten inerken yapılan karşılama töreninde göz ucuyla üzerimi süzerek kıyafetimi kontrol etmeni , bu bununla uymamış dersen yeniden değiştirmemi hatta günde sayende 3 - 4 kez kıyafet değiştirmemi ...
Benim bugünkü ev kıyafetlerimi hazırladın mı , seninkilerle uyumlu mu  diye sorularını ...
Benim bir modacı olduğumu düşünmeni ....
Giyindikten sonra doğru masaya bakarak bugün beş çayında ne yaptınız sorularını ...
Sen ne çay , ne gazlı içecek içmezdin o ayrı ... Sadece adı çay saati ...
Çay ve çizgi film saati sonrası odasında ödev yaparken gizli gizli onu gözlemeyi ...
Ben matematikten anlamıyorum , beceremiyorum diye ağladığında ' teyzeciğim geçen yıl da okuyamayacağım yazamayacağım diye korkuyor ve ağlıyordun ... Şimdi nasıl da öğrendin bak  ...' diyerek tesellilerimi ...
Bazen ödev keyifli yapsın diye aralar vererek , eğlenerek fikirler üretmeyi ...
Hatta bazen de kilitlendiğinde ya da gevşediğinde yüreğim acıyarak , gözlerimi devirerek kızmalarımı , ses yükseltmelerimi ve içten içe onunla beraber akıttığım gözyaşlarımı ....
Ailemizdekiler gibi kitap sever ol diye karşılıklı okuma partileri verirdik ... Gözümüz kitabı izlerdi ; ben okurdum bırakırdım , o okurdu .... Ben okuyunca da bana söylenirdi ...
" Mışşşşşşş , mişşşşşşşşş ne biçim diyorsun teyzeciğim ...  " diye yediğim fırçalarımı da unutmadım ....
Kuaförüme bile sahip çıkmanı .... Kırk yıllık arkadaşımın , benim saçımı kötü seninkini daha iyi yapacağını söylemelerini .... Ve  Ramazan'a " Benim Yamazanım  " demeni , elimden almalarını ...

Ara sıra biraz geç eve gelmeye kalksam , senin aramanla yediğim fırçalar da dün gibi aklımda ;
"  Teyzeciğim benim bir çocuğum var , gelemem desene ... Ya da beni de al , ben de geleceğim ..!
Trafik falan anlamam hemen gel , bekliyorum , çabuk gel ...! "

Geceleri uyumadan yanında birini isterdin ki ; numaran hep aynıydı .... " Beni okur musunuz ? "
Bir elinle ya yakama ya bacağıma yapışırdın ki kaçıp gitmeyeyim ... Garip şekiller halinde uyumanı beklerdim , uyuşarak ....

O an yapamayacağımız ya da alamayacağımız bir şey olduğunda deden bahane olarak şimdi paramız yok dediğinde ;  " Dedeciğim önemli değil , Zürmüt yanımızda .... "  demen karşısında şaşkınlık yaşamamızı da unutmuyorum . Üstelik bu dünyanın en normal şeyiymiş gibi ... Sanırım sihirbaz ya da banka kasası olarak görülüyorum diye düşünmedim değil hani ....

Canımdan can vermedim ama sana hep çocuğum gibi bakmaya çalıştım ...
Anne olmak nedir bilmezken ...

İşe gidip gelmelerimi , hafta sonu çalışma günlerimi bile hep sana göre planlamak zorunda hissettim ben ....
Teyze olmanın getirileri bunlar sandım ;
Sabah körü topuklu pabuçlarla servise koşarken tam kapıda bitiveren ' teyzeciğim kolum ağrıyor ... Oku da öyle git ...' diyen kuzuyu okuyup , güzel dilekler sonrasında servise yetişebilmek için tabana kuvvet koşmanın zor ama yüzümdeki gülümseme ve yüreğimdeki mutlulukla gitmelerimi ...
Akşam işten dönerken  ' canım sıkılıyor teyzeciğim , kızlar partisi yapalım ' demenle ; seni de evden alıp tekrar kapıdan geri dönerek yaramazlık malzemeleri almalarımızı  ...
Bir de iş dönüşleri sana kavuşmak vardı ki ;
İşten geldiğimde ; elimde gördüğü kitabımı sorgular ; bugün ne okudun , ne oldu anlat derdin ... Kimsenin aklına bile gelmez ; Leyla'nın Evi sana pek heyecanlı ve güzel geldi ... Her gün anlattırırdın o İstanbul hanımefendisi Leyla hanımı ... Tabi sana uygun dilde anlatırdım ki , sevesin ...
İşten geldiğimde ; televizyon seyretmek için oturduğum koltukta dizlerimin üzerinde göğsüme yaslanan başının verdiği huzur ... Beni sıradan bir koltuk sanarak rahatça kıvrılmaların , hoplamaların ... Dizimin uyuşmasına , saçlarının gıdıklamasına rağmen senden yayılan ve beni sarmalayan mutluluk ....
Yine bir gün vardı ki hiç unutmam ;
Gözlerim şiş , moralim bozuk idi .... Hemen odama çıkıp , elimi yüzümü yıkadım . Tuvalet kapısından çıktığımda yatağımda kuzuyu oturur buldum . Eliyle yanına oturmamı işaret ederek ;
' Teyzeciğim ne oldu sana ? Niye üzüldün ? İşte biri canını mı sıktı ? Patronun mu kızdı ? Nilgün hanımla ben konuşayım ister misin ...? '
Bu konuşma sırasında çoktan dizine başımı dayamış , gözyaşlarım boşalmıştı . Minik ellerin saçlarımda ... Ellerinden akan sevginin sarmalamasıyla mutlu olan yüzüme gelen gülümseme ... Allah'ıma şükürler olsun ... Bu mutluluk için binlerce kere ....
Yaşattıkların için binlerce kere teşekkürler Bir Tanecik Kuzum ...

Anaokulunda yaptığın pencere ....

Ve yine Ecenur Müdürlüğü resmi yazısı ....

Beni affet bir tanecik kuzum ;
Teyze gibi teyze olmayı bilemedim ...
Teyze , sadece teyze olmayı beceremedim ...
Tüm bu yaşananların , yaptıklarımın , koruyuculuğumun , evhamlarımın , detaycılığın , sahiplenmelerimin , ..... teyzelik olduğunu sandım ....

Dünyamın merkezini sen bildim ...
Bu da yetmedi ;
Ecenur'u dünyam yaptım , yaptık ....

Her birimizin her dakika aklında olmanın güzelliğini umarım bir gün anlarsın ....
Birimizin kucağında az fazla kalsan ya da bir kez fazladan öpsen birbirimizi kıskanmalarımızı ....
Hastalandığında var gücümüzle canımızdan can verebilmeyi istemelerimizi ....
Tek kelimenle mutlu ya da mutsuzlukla dağıldığımızı ....
Sadece ve sadece senin için , ellerimizin kollarımızın bağlanmasına sesimizin çıkmamasını ....
Uzakta olduğunda dünyamızın alt üst olduğunu ...

Tüm bunları hiç bir anı bir anına uymayan yaşamın koşullarının ne getireceğini bilmediğim için yazıyorum .....
Çünkü bir gün insanlar geri dönüşü olmayan vedalarla karşılaşabiliyor ...
Eksilebiliyor ....
Yitip gidiyor ...
Yitirilenlerle bir daha tamamlanamıyorsunuz ...
Bir yanınız eksik kaldığında ; anılara tutunmaya çalışıyorsunuz ...
Benimkisi o anlara bir mektup olsun ...
Yaşanan onca zamandan bir kaç ufak anı ....

Sevenler sevdiklerine sarılacak mesafede iseniz ......
Ne duruyorsunuz .....?
Tamamlanmamak üzere eksilmeyi mi bekliyorsunuz ...?

 Tüm duygular , anılar ve yazılanlar Bir Tanecik Kuzum Ecenur'a ve bana , biz teyzelerine , ailesine özeldir ....

İzinsiz kullanımı kesinlikle yasaktır .